CD4 testi, bir kişinin kanındaki CD4 hücrelerinin sayısını ölçer. T-yardımcı hücreler olarak da bilinen CD4 hücreleri, bağışıklık sisteminde önemli bir rol oynayan bir tür beyaz kan hücresidir. Bakteriler ve virüsler gibi istilacı mikroorganizmalara karşı bağışıklık yanıtını, diğer bağışıklık hücrelerine enfeksiyon bölgesine gelmeleri için sinyal veren sitokinler adı verilen kimyasalları serbest bırakarak koordine etmeye yardımcı olurlar.

CD4 testi öncelikle HIV enfeksiyonunun ilerlemesini ve tedavinin etkinliğini izlemek için kullanılır. AIDS’e neden olan virüs olan HIV, CD4 hücrelerine saldırıp onları yok ederek sayılarının azalmasına neden olur. Kandaki CD4 hücrelerinin sayısı azaldıkça, kişinin ciddi enfeksiyonlara ve diğer AIDS komplikasyonlarına yakalanma riski artar.

CD4 testi, bazı kanserler ve otoimmün bozukluklar gibi bağışıklık sistemini etkileyen diğer durumların ilerlemesini izlemek için de kullanılır.

Bir kişiye HIV teşhisi konduğunda veya bağışıklık sistemini etkileyen bir durumu olduğunda, genellikle bir sağlık uzmanı tarafından bir CD4 testi istenir. Test, hastalığın ilerlemesini ve tedavinin etkinliğini izlemek için periyodik olarak istenebilir.

CD4 testi sonuçlarının, hastanın klinik sunumu ve diğer test sonuçları bağlamında ve ayrıca viral yük testleri gibi diğer HIV testleriyle birlikte yorumlanması gerektiğine dikkat edilmelidir.

CD8 testi, bir kişinin kanındaki CD8 hücrelerinin sayısını ölçer. T-sitotoksik hücreler olarak da bilinen CD8 hücreleri, bağışıklık sisteminde önemli bir rol oynayan bir tür beyaz kan hücresidir. Enfekte veya kanserli hücreleri tanıyarak ve bunlara saldırarak viral enfeksiyonlar ve kanser hücreleriyle savaşmaya yardımcı olurlar. Bunu, hedeflenen hücrelerin ölmesine neden olan sitotoksin adı verilen kimyasalları serbest bırakarak yaparlar.

CD8 testi öncelikle HIV enfeksiyonunun ilerlemesini ve tedavinin etkinliğini izlemek için kullanılır. AIDS’e neden olan virüs olan HIV, kandaki CD8 hücrelerinin sayısını artırabilir ve bu, hastalığın daha şiddetli ilerlemesi ile ilişkilidir.

CD8 testi, bazı kanserler ve otoimmün bozukluklar gibi bağışıklık sistemini etkileyen diğer durumların ilerlemesini izlemek için de kullanılır.

Bir kişiye HIV teşhisi konduğunda veya bağışıklık sistemini etkileyen bir durumu olduğunda, genellikle bir sağlık uzmanı tarafından bir CD8 testi istenir. Test, hastalığın ilerlemesini ve tedavinin etkinliğini izlemek için periyodik olarak istenebilir.

CD8 test sonuçlarının, hastanın klinik sunumu ve diğer test sonuçları bağlamında ve ayrıca viral yük testleri gibi diğer HIV testleriyle birlikte yorumlanması gerektiğine dikkat edilmelidir.

IgA (Immunoglobulin A) testi, vücuttaki beş antikor türünden biri olan Immunoglobulin A’nın kandaki seviyesini ölçer.

IgA vücutta bulunan en yaygın antikordur ve öncelikle solunum ve mide-bağırsak yolları gibi müköz membranlarda bulunur. Vücudun bu bölgelerdeki enfeksiyonlardan korunmasında önemli bir rol oynar. Test, kanda IgA seviyesinin düşük olduğu bir durum olan IgA eksikliği gibi durumların teşhis edilmesine ve izlenmesine yardımcı olmak ve IgA düzeylerinin yükselebileceği lenfoma gibi durumların tedavisini izlemek için kullanılır.

Test, çölyak hastalığı gibi bazı otoimmün bozukluklarda spesifik IgA antikorlarını kontrol etmek için de kullanılabilir. Testin diğer klinik ve laboratuvar bulguları ile birlikte yorumlanması gerektiğine dikkat etmek önemlidir.

IgG (Immunoglobulin G) testi, vücuttaki beş antikor türünden biri olan Immunoglobulin G’nin kandaki seviyesini ölçer. IgG, en bol bulunan antikor türüdür ve öncelikle vücudu bakteriyel ve viral enfeksiyonlara karşı korumaktan sorumludur. Ayrıca vücudun alerjenlere ve bazı otoimmün bozukluklara karşı bağışıklık tepkisinde rol oynar.

Test, enfeksiyonlar (HIV, herpes ve toksoplazmoz gibi), otoimmün bozukluklar (lupus ve romatoid artrit gibi) ve alerjiler dahil olmak üzere çeşitli durumların teşhis edilmesine ve izlenmesine yardımcı olmak için kullanılabilir. Belirli otoimmün bozukluklarda spesifik IgG antikorlarını kontrol etmek ve ayrıca belirli gıda veya çevresel alerjenlere karşı alerji seviyesini değerlendirmek için de kullanılabilir.

IgG testi, bakteriyel enfeksiyonlarda antibiyotiklere verilen yanıtın izlenmesi ve aşılamadan sonra belirli virüslere veya bakterilere karşı bağışıklık seviyesinin izlenmesi gibi belirli durumlarda tedavinin etkinliğini değerlendirmek için de kullanılabilir.

Testin diğer klinik ve laboratuvar bulguları ile birlikte yorumlanması gerektiğine dikkat etmek önemlidir.

IgM testi, kandaki İmmünoglobulin M (IgM) antikorlarının seviyesini ölçer.

IgM, bir enfeksiyon veya aşılamaya yanıt olarak üretilen ilk antikor türüdür. Tipik olarak bir enfeksiyonun erken döneminde büyük miktarlarda üretilir ve varlığı, bir kişinin mevcut veya yakın zamanda bir enfeksiyona sahip olduğunu gösterebilir.

IgM testi genellikle HIV, Lyme hastalığı ve belirli hepatit türleri gibi bulaşıcı hastalıkların teşhisine yardımcı olmak için kullanılır. Bu durumlar için tedavinin etkinliğini izlemek için de kullanılabilir.

Protein Elektroforez testi, bir kişinin kanındaki veya idrarındaki farklı protein türlerinin düzeylerini ölçmek için kullanılan bir laboratuvar testidir.

Bu proteinler albümin, alfa-1, alfa-2, beta-1, beta-2 ve gama globulinleri içerir. Test, multipl miyelom, kronik böbrek hastalığı ve belirli enfeksiyon türleri gibi belirli tıbbi durumları gösterebilen bu proteinlerin anormal düzeylerini saptamak için kullanılır.

Test, bu koşullar için tedavinin etkinliğini izlemek için de kullanılabilir. Test genellikle, bir numunedeki farklı protein türlerini ayırmak için özel ekipman ve kimyasallar kullanacak olan eğitimli bir laboratuvar teknisyeni tarafından gerçekleştirilir.

Testin sonuçları daha sonra bir doktor veya başka bir sağlık uzmanı tarafından yorumlanır.

İmmünoelektroforez testi (IEP), bir kan veya diğer vücut sıvısı numunesindeki farklı protein türlerini saptamak ve ölçmek için kullanılabilen bir laboratuvar testidir. Test, proteinleri boyutlarına ve yüklerine göre ayıran elektroforez adı verilen bir teknik kullanır. Ayrılan proteinler daha sonra özel bir boya ile boyanarak görselleştirilir.

IEP esas olarak, tek bir hücre tipi tarafından üretilen anormal proteinler olan monoklonal proteinlerin seviyelerini belirlemek ve ölçmek için kullanılır. Bu test, kemik iliğindeki plazma hücrelerini etkileyen bir kanser türü olan multipl miyelomda bulunanlar gibi farklı monoklonal protein türlerini saptamak ve tanımlamak için kullanılabilir.

IEP, plazma hücrelerini etkileyen bir lenfoma türü olan Waldenström makroglobulinemisi ve lenfoma ve lösemi gibi diğer kan kanseri türleri gibi diğer durumları saptamak ve izlemek için de kullanılabilir. IEP ayrıca, bazı otoimmün bozukluklarda bulunanlar gibi diğer anormal proteinlerin varlığını belirlemede ve bu hastalıkların seyrini izlemede de yararlıdır.

Anti-nükleer antikor (ANA) testi, antinükleer antikorlar (ANA) olarak bilinen hücrelerin çekirdeğindeki belirli yapıları hedef alan antikorların varlığını saptayan bir kan testidir. Test, bağışıklık sisteminin yanlışlıkla vücuttaki sağlıklı hücrelere ve dokulara saldırdığı durumlar olan otoimmün bozuklukların teşhisine yardımcı olmak için kullanılır.

Sistemik lupus eritematozus (SLE), romatoid artrit ve skleroderma gibi otoimmün bozuklukların ANA testinin pozitif çıkma olasılığı yüksektir. Pozitif bir ANA testi sonucu, kanda ANA varlığını gösterir ve bir otoimmün bozukluğun işareti olabilir. Ancak, pozitif bir test sonucu tek başına tanı koymak için yeterli değildir, çünkü birçok sağlıklı insan da pozitif bir ANA testi yaptırabilir. Bu nedenle, test tipik olarak diğer teşhis testleri ve klinik değerlendirme ile birlikte kullanılır.

Ayrıca, pozitif bir ANA testinin her zaman bir kişinin otoimmün bozukluğu olduğu anlamına gelmediğini de belirtmekte fayda var. Bazı insanlar pozitif bir ANA test sonucuna sahip olabilir ancak hiçbir zaman herhangi bir semptom veya problem geliştirmezler. Enfeksiyonlar, belirli ilaçlar ve belirli kanser türleri gibi diğer durumlar da pozitif bir ANA test sonucuna neden olabilir.

Karsinoembriyonik Antijen (CEA) testi, kanda CEA adı verilen bir proteinin miktarını ölçer. CEA, normalde sağlıklı bireylerin kanında çok küçük miktarlarda bulunan, ancak bazı kanser türlerinde, özellikle kolon ve rektum kanserinde artabilen bir proteindir.

CEA testi öncelikle kolon ve rektum kanseri için bir belirteç olarak ve kanserin ilerlemesini ve tedavinin etkinliğini izlemek için kullanılır. Test, nüksleri saptamak için kolorektal kanser öyküsü olan kişileri izlemek için de kullanılabilir.

Bir kişinin kolon veya rektal kanser semptomları varsa veya ailesinde hastalık öyküsü varsa, bir CEA testi tipik olarak bir sağlık uzmanı tarafından istenir. Test, yüksek risk altındaki kişilerde kolorektal kanser için rutin tarama programının bir parçası olarak da istenebilir.

CEA testinin kolon veya rektum kanserine özgü olmadığını ve akciğer, meme, yumurtalık ve pankreas kanseri gibi diğer kanser türlerinin yanı sıra kronik obstrüktif gibi kanserli olmayan durumlarda yükselebileceğini not etmek önemlidir. akciğer hastalığı (KOAH), karaciğer sirozu ve sigara. Bu nedenle, kesin tanı koymak için diğer tanısal testler ve görüntüleme çalışmaları ile birlikte kullanılmalıdır.

Hepatit B Yüzey Antijeni (HBsAg) testi, kanda hepatit B virüsünün (HBV) varlığını saptamak için kullanılır. HBsAg, virüsün yüzeyinde bulunan bir proteindir ve HBV enfeksiyonunun en erken belirteçlerinden biridir.

Testin pozitif çıkması, bir kişinin virüsü kaptığını ve başkalarına bulaştırabileceğini gösterir. Bununla birlikte, pozitif bir HBsAg testi, enfeksiyonun evresini veya ciddiyetini göstermez. Enfeksiyonun evresini belirlemek ve tedaviyi planlamak için Hepatit B virüs DNA’sı, Hepatit B yüzey antikoru (HBsAb), Hepatit B çekirdek antikoru (HBcAb) ve Hepatit B e-antijeni (HBeAg) gibi ek testlere ihtiyaç duyulacaktır.

HBsAg testi, uygun tıbbi bakım alabilmeleri ve virüsün başkalarına yayılmasını önlemek için adımlar atabilmeleri için HBV ile enfekte olmuş kişileri belirlemek için önemlidir. Tipik olarak, özellikle sağlık çalışanları, birden fazla cinsel partneri olan kişiler ve damar içi madde kullanan kişiler gibi enfeksiyon açısından yüksek risk taşıyan kişiler için rutin hepatit B taramasının bir parçası olarak yapılır.

Anti-hepatit C virüsü (anti-HCV) testi, vücutta hepatit C virüsüne (HCV) karşı antikorların varlığını tespit eden bir kan testidir. Test, HCV enfeksiyonunu taramak, teşhis etmek ve izlemek için kullanılır.

Hepatit C, karaciğeri etkileyen ve kronik karaciğer hastalığına neden olabilen viral bir enfeksiyondur. Virüs, öncelikle, uyuşturucu enjekte etmek için kullanılan iğnelerin veya diğer ekipmanların paylaşılması gibi, enfekte olmuş kanla temas yoluyla veya bir sağlık hizmeti ortamında kontamine kana maruz kalma yoluyla yayılır.

Bir kişiye ilk kez HCV bulaştığında, vücudun bağışıklık sistemi virüsle savaşmak için antikorlar üretir. Anti-HCV testi, kandaki bu antikorları tespit eder. Pozitif bir test sonucu, bir kişinin yaşamının bir noktasında virüse maruz kaldığını ve aktif veya geçmişte bir enfeksiyon geçirmiş olabileceğini gösterir.

Pozitif bir test sonucunun, bir kişinin aktif bir enfeksiyonu olduğu anlamına gelmediğini belirtmekte fayda var, çünkü bazı insanlar virüsü kendi başlarına temizleyebilir ve aktif virüs replikasyonu olmadan “HCV-antikoru pozitif” hale gelebilir. Bu nedenle, pozitif bir anti-HCV test sonucunu, kişinin halihazırda aktif bir enfeksiyonu olup olmadığını belirlemek için genellikle viral yük testi gibi bir doğrulayıcı test izler.

Ek olarak, test genellikle enfeksiyonun ilerleyişini ve tedaviye yanıtı izlemek için karaciğer fonksiyon testleri gibi diğer testlerle birlikte yapılır.

Anti-insan immün yetmezlik virüsü (HIV) 1+2 testi, vücutta HIV-1 ve HIV-2’ye karşı antikorların varlığını tespit eden bir kan testidir. HIV, bağışıklık sistemine saldıran ve edinilmiş bağışıklık yetersizliği sendromuna (AIDS) yol açabilen bir virüstür. Test, HIV enfeksiyonunu taramak, teşhis etmek ve izlemek için kullanılır.

Bir kişi ilk kez HIV ile enfekte olduğunda, vücudun bağışıklık sistemi virüsle savaşmak için antikorlar üretir. Anti-HIV 1+2 testi kandaki bu antikorları tespit eder. Pozitif bir test sonucu, bir kişinin yaşamının bir noktasında virüse maruz kaldığını ve aktif veya geçmişte bir enfeksiyon geçirmiş olabileceğini gösterir.

Pozitif bir test sonucunun, bir kişinin aktif bir enfeksiyonu olduğu anlamına gelmediğini belirtmekte fayda var, çünkü bazı insanlar virüsü kendi başlarına temizleyebilir ve aktif virüs replikasyonu olmadan “HIV-antikoru pozitif” hale gelebilir. Bu nedenle, pozitif bir anti-HIV 1+2 test sonucunu, kişinin halihazırda aktif bir enfeksiyonu olup olmadığını belirlemek için genellikle viral yük testi gibi bir doğrulayıcı test izler.

Bir kişinin HIV ile enfekte olduğu an ile testin antikor varlığını saptadığı zaman arasındaki süre olan pencere döneminin genellikle 4 ila 12 hafta civarında olduğuna dikkat etmek önemlidir. Bu nedenle, bu dönemde negatif bir test sonucu, mutlaka bir kişinin enfekte olmadığı anlamına gelmez.

Ek olarak, test genellikle enfeksiyonun ilerleyişini ve tedaviye yanıtı izlemek için CD4 sayımı gibi diğer testlerle birlikte yapılır.

C-reaktif protein (CRP) testi, vücuttaki iltihaplanmaya yanıt olarak karaciğer tarafından üretilen bir protein olan CRP düzeylerini ölçen bir kan testidir. Yüksek CRP seviyeleri, vücudun herhangi bir yerinde iltihaplanma olduğunu gösterebilir. Bu test herhangi bir duruma özgü değildir ve enfeksiyon, yaralanma, otoimmün hastalıklar ve kanser gibi çeşitli inflamatuar durumlarda yükselebilir. Ayrıca romatoid artrit, kalp hastalığı ve kanser gibi durumlarda tedaviye yanıtı izlemek için kullanılır. CRP testi, çeşitli enflamatuar durumların teşhisine ve izlenmesine yardımcı olmak için sıklıkla eritrosit sedimantasyon hızı (ESR) testi gibi diğer testlerle birlikte kullanılır.

RF testi veya Romatoid Faktör testi, romatoid artrit (RA) teşhisine yardımcı olmak ve halihazırda RA teşhisi konmuş hastalarda hastalık aktivitesini izlemek için kullanılır.

Test, RA’lı kişilerin yaklaşık %80’inin kanında bulunan bir antikor olan RF seviyesini ölçer. Pozitif bir RF testi sonucu, bir kişinin RA veya başka bir enflamatuar artrit tipine sahip olabileceğini gösterir, ancak bir tanıyı doğrulamaz.

Test genellikle RA teşhisine yardımcı olmak için anti-CCP (anti-siklik sitrüline peptid) testi gibi diğer testlerle birlikte yapılır.

Kan üre nitrojeni (BUN) testi olarak da bilinen üre testi, kandaki üre nitrojen miktarını ölçen bir kan testidir. Üre, protein parçalandığında karaciğerde oluşan atık bir üründür. Böbrekler kandaki üreyi süzer ve idrarla dışarı atar.

BUN testi, böbrek fonksiyonunu değerlendirmek ve vücuttaki sıvı ve elektrolit dengesini değerlendirmek için kullanılır. Kandaki yüksek düzeyde üre nitrojen, böbrek hastalığının bir göstergesi veya karaciğerin proteini işleme yeteneğinde bir sorun olabilir. Kandaki düşük üre nitrojen seviyesi, yetersiz beslenmenin veya aşırı aktif bir tiroidin göstergesi olabilir.

BUN testi, kan örneği alınarak kandaki üre nitrojen seviyesinin ölçülmesiyle yapılır. Sonuçlar tipik olarak miligram/desilitre (mg/dL) cinsinden rapor edilir. BUN için normal aralık laboratuvara bağlı olarak değişecektir, ancak genellikle normal bir BUN seviyesinin 6 ila 20 mg/dL arasında olduğu kabul edilir.

BUN testi sonuçlarının, hastanın klinik semptomları ve diğer böbrek fonksiyon testleri sonuçları bağlamında yorumlanması gerektiğine dikkat etmek önemlidir. Ek olarak, bu sonuçlar bazı durumlarda yanlış pozitif olabilir. Bu nedenle, tanıyı doğrulamak için ek tanı testlerine ihtiyaç duyulabilir ve bu test sonuçlarını bir tıp uzmanının yorumlaması gerekir.

Glikoz açlık testi yaygın olarak kullanılan bir tıbbi test değildir. Standart laboratuvar testlerinde bulunmaz veya tıp uzmanları tarafından geniş çapta kabul görmez.

Bu testin ne olduğu veya ne işe yaradığı hakkında güvenilir kaynaklar bulamadım. Muhtemelen resmi olarak tanınan bir test değildir ve amacı ve metodolojisi tam olarak belirlenmemiştir.

Özellikle amacından veya geçerliliğinden emin değilseniz, herhangi bir tıbbi test için bir sağlık uzmanına danışmanız önemlidir.

Hemogram (tam kan sayımı veya CBC olarak da bilinir), kırmızı kan hücreleri, beyaz kan hücreleri ve trombositler dahil olmak üzere kanın çeşitli bileşenlerini ölçen bir testtir. Test ayrıca, kanın oksijen taşıma kapasitesinin göstergeleri olan hemoglobin ve hematokritin ve kırmızı kan hücrelerinin ortalama boyutunun bir ölçüsü olan ortalama alyuvar hacminin (MCV) ölçümünü de içerir.

Genel sağlığı değerlendirmek ve anemi, enfeksiyon, lösemi ve diğer kan hastalıkları gibi çeşitli tıbbi durumların teşhis ve izlenmesine yardımcı olmak için bir hemogram testi kullanılır.

Test, kırmızı kan hücrelerinin, beyaz kan hücrelerinin ve trombositlerin sayısı, boyutu ve şekli hakkında bilgi verebilir. Ayrıca kandaki hemoglobin ve diğer proteinlerin miktarı hakkında bilgi verebilir. Anormal bir hemogram, kan hücrelerinin yapıldığı kemik iliği veya hasarlı kan hücrelerinin dolaşımdan çıkarılmasına yardımcı olan dalak ile ilgili bir sorunu gösterebilir.

Hemogram testi genellikle rutin bir fizik muayenenin parçası olarak yapılır, ancak belirli bir tıbbi durum için tanısal çalışmanın bir parçası olarak veya mevcut bir durumun ilerlemesini izlemenin bir yolu olarak da yapılabilir.

Kreatinin testi kandaki kreatinin seviyesini ölçer.

Kreatinin, kas metabolizması tarafından üretilen ve böbrekler tarafından atılan bir atık üründür.

Test, böbrek fonksiyonunu değerlendirmek ve böbrek hastalığı tedavisinin etkinliğini izlemek için kullanılır.

Kandaki yüksek kreatinin seviyeleri, böbreklerin düzgün çalışmadığını gösterebilir.

Gama-Glutamil Transferaz (GGT) testi, kandaki GGT enziminin seviyesini ölçen bir kan testidir. GGT, karaciğer ve safra kanallarında yüksek konsantrasyonlarda bulunur, ancak pankreas, böbrekler ve kalp gibi diğer organlarda da küçük miktarlarda bulunur.

GGT, amino asitlerin ve peptitlerin hücre zarları boyunca taşınmasına yardımcı olan bir enzimdir. Kandaki yüksek GGT seviyeleri, karaciğer veya safra kanallarında hasar veya hastalığa işaret edebilir. Test en yaygın olarak, özellikle alkol kullanımı veya viral hepatit gibi durumların neden olduğu karaciğer iltihabı nedeniyle karaciğer hasarını veya hastalığını saptamaya yardımcı olmak için kullanılır.

GGT testi, karaciğer hastalığı tedavisinin etkinliğini izlemek için de kullanılır. Normal GGT seviyeleri, test edilen laboratuvara ve popülasyona bağlı olarak değişir, ancak genellikle erkekler için 9-48 U/L ve kadınlar için 9-32 U/L arasındadır. Bununla birlikte, karaciğer hastalığı veya diyabet ya da safra yolu tıkanıklığı gibi başka rahatsızlıkları olan kişilerde GGT seviyeleri daha yüksek olabilir. GGT testinin karaciğer hastalığına özgü olmadığına dikkat etmek önemlidir, bu nedenle karaciğer fonksiyonunun kapsamlı bir değerlendirmesine sahip olmak için AST, ALT, ALP ve bilirubin gibi diğer karaciğer fonksiyon testleri ile birlikte kullanılmalıdır.

Aspartat aminotransferaz (AST) testi, kandaki aspartat aminotransferaz enziminin seviyesini ölçen bir kan testidir. AST, karaciğer, kalp, kas ve beyin dahil olmak üzere çeşitli organlarda bulunan bir enzimdir. Bu organlar hasar gördüğünde kandaki AST seviyesi yükselebilir.

AST genellikle karaciğer hasarının bir belirteci olarak kullanılır, bu nedenle AST testi öncelikle karaciğer fonksiyonunu değerlendirmek ve karaciğer hastalığını saptamak ve izlemek için kullanılır. Yüksek AST seviyeleri, karaciğer hasarını veya viral hepatit, yağlı karaciğer hastalığı, siroz veya karaciğer kanseri gibi hastalıkları gösterebilir.

AST testi ayrıca kas yaralanmasını değerlendirmek için de kullanılabilir. AST kas dokusunda bulunur ve kas dokusu hasar gördüğünde kandaki AST seviyesi artabilir. Yüksek AST seviyeleri, kas yaralanmasını veya kas distrofisi veya miyozit gibi hastalıkları gösterebilir.

AST testi sonuçlarının, hastanın klinik sunumu bağlamında yorumlanması ve alanin aminotransferaz (ALT) ve alkalin fosfataz (ALP) gibi diğer test sonuçlarının, AST olarak karaciğer fonksiyonunu değerlendirmek için birlikte değerlendirilmesi gerektiğine dikkat etmek önemlidir. seviyeleri hemoliz, miyokard enfarktüsü ve kemik kırılması gibi diğer durumlarda da yükselebilir.

Alanin Aminotransferaz (ALT) testi, kandaki ALT enziminin seviyesini ölçen bir kan testidir. ALT öncelikle karaciğerde bulunur, ancak böbrekler ve kalp gibi diğer organlarda da küçük miktarlarda bulunabilir. Kandaki yüksek ALT seviyeleri, karaciğer hasarı veya hastalığının bir işareti olabilir.

Bu test tipik olarak karaciğer hastalığı veya hasarını teşhis etmeye ve izlemeye yardımcı olmak için Aspartat Aminotransferaz (AST) testi gibi diğer testlerle birlikte bir karaciğer fonksiyon panelinin parçası olarak istenir. Yüksek ALT seviyelerinin yaygın nedenleri arasında viral hepatit, alkol kötüye kullanımı ve bazı ilaçlar bulunur. Alkolsüz yağlı karaciğer hastalığı, siroz veya kanserden kaynaklanan karaciğer hasarının bir belirteci olarak da kullanılabilir. Normal ALT aralığı laboratuvara bağlı olarak değişir, ancak tipik olarak yetişkin erkekler için 7-56 IU/L ve yetişkin kadınlar için 7-40 IU/L arasındadır. Yüksek ALT seviyeleri, karaciğerle ilgili bir sorunu gösterebilir ve daha fazla değerlendirme gerektirebilir.

Tiroid Uyarıcı Hormon (TSH) testi, vücuttaki TSH seviyesini ölçen bir kan testidir. TSH, hipofiz bezi tarafından üretilen ve tiroid bezini tiroksin (T4) ve triiyodotironin (T3) hormonlarını üretmesi ve salması için uyaran bir hormondur.

TSH testi, hipotiroidizm (az aktif tiroid) ve hipertiroidizm (aşırı aktif tiroid) gibi tiroid bozukluklarının teşhis edilmesine ve izlenmesine yardımcı olmak için kullanılır. Sağlıklı bir bireyde TSH düzeyi, kandaki tiroid hormonlarının düzeyine göre değişiklik gösterecektir. Tiroid hormonlarının seviyesi düşük olduğunda, hipofiz bezi tiroid bezini daha fazla hormon üretmesi için uyarmak için daha fazla TSH salgılar. Tersine, tiroid hormonlarının seviyesi yüksek olduğunda, hipofiz bezi daha az TSH salacaktır.

TSH testi, kan örneği alınarak ve kandaki TSH seviyesinin ölçülmesiyle yapılır. Sonuçlar tipik olarak litre başına mili-uluslararası birim (mIU/L) cinsinden rapor edilir. TSH seviyeleri için normal aralık laboratuvara bağlı olarak değişecektir, ancak genellikle kandaki yüksek TSH seviyesinin hipotiroidizmin bir göstergesi olduğu ve kandaki düşük TSH seviyesinin hipertiroidizmin bir göstergesi olduğu kabul edilir.

TSH testi sonuçlarının hastanın klinik semptomları bağlamında yorumlanması gerektiğini ve tanıyı doğrulamak için T4 ve T3 gibi diğer tiroid fonksiyon testlerinin yanı sıra ek tanısal testlerin gerekli olabileceğini unutmamak önemlidir.